Wednesday, July 18, 2007

Brian Green

Er ekkert grín! búm búm tisj!

Shiiiiiiiitttt hvað hann var ekki að djóka með þegar hann sagði mér að koma tilbúna að dansa... ooohhh weeee. Hann er yndislega opinn karakter líka, hann er svona kubbalegur gaur þegar maður sér hann í persónu. Cee-lo týpa. En hann er eitt stórt púlsandi hjarta, við áttum rosa gott spjall eftir tímann og það var alveg jafn merkilegt og tíminn sjálfur. Hann hafði mikil áhrif á mig og ég hlakka til að hitta hann aftur, fer í tíma til hans á föstudaginn og svo einkatíma næsta þriðjudag, líklegast miðvikudaginn líka.

Ég er svo mikið að hugsa um þetta lið sem ég er að hitta, mér finnst svo merkilegt að fá að eyða svona tíma með þeim. Einkatímar eru the shiiiznit. hehehe. Maður fær auðvitað svo miklu meira, þarna eru þau að segja mér söguna, sýna mér hvernig ég get enn betur nýtt tæknina bakvið hin og þessi spor. Kenna mér betri æfingar til að gera hitt og þetta betur. Its just soooooo nice. Hitti Stretch í 2 klukkutíma áðan og eins og alltaf þá hreinsaði hann bara til í hausnum á mér, hann er eins og viðgerðarkall - kemur bara og lagar allt og segir mér svo mikið. Ég er alltaf að fá hann til að segja sögur, hefur madd skemmtilegan frásagnarstíl. Þegar hann byrjar að blaðra, þá sestu bara niður og þegir. Period. Ég náði myndum af okkur í subwayinu áðan, ég er alltaf eins og tómatur... yea yea... i know. En hey! Stretch er við hliðina á mér! Makes it aaaaall better. hehehe.

Var svo í tíma hjá Tweetie rétt áðan, hún er svo mikið æði. Hún bauð Stjána að koma frítt til sín í tíma! heheheh af því henni fannst það ekkert ganga að hann væri ekki að dansa. Ég ætla að sjá til þess að hann fari í tíma. Hoho. EN TWEETIE ER ÆÐI. Ég veit ekki hvað mikið meira ég á að segja :) yndi yndi yndi.

Fólk er svo fyndið hérna, það er svo mmmmmmikið af öllum tegundum að það eru auðvitað MIKLU fleiri klikkaðir einstaklingar. Ég er ekki með neina fordóma, þið sem þekkið mig vitið að ég djóka með allt, hehe, en DAMN ég var að labba heim frá Union Square eftir Stretch tímann (fór þar út því það er ísbúð á 10. stræti, milli 3. og 4. breiðgötu) og allt í einu heyri ég einhvern segja eitthvað við mig... ég lýt við og sé konu sem gengur alveg við hliðina á mér. Ég á nú reyndar að vera farin að vita betur en að lýta við þegar ég heyri eitthvað sagt við mig í þessari borg. Shit like that aaaaaalways gets you into trouble. En! Ég leit beint á hana ALVEG ÓVART og hún heldur áfram að tala og segir "Ok, so you go to China, have sex, come back here and have a baby. Is that what the world is coming to?" og svo hristir hún hausinn og horfir á mig agndofa... fyndna var að hún leit fullkomlega eðlilega út! Hehe. Ég náði ekki að sleppa frá henni strax heldur tók við svona 2 mínútna óþægilegheit þar sem ég var að reyna að komast yfir götuna frá henni þar sem hún ramblaði áfram "Just go to china and have a baby! This is how the world is today!" og blablabla. Aahhaha. Svo mætti ég einni í gær sem sagði út á tóma götuna "Listen, this is a REALLY interesting story! So..."

Þetta er kostulegt!!

Svo er svo fyndið, það er eins og fólk sé svo vant því að deila hverjum fermetra með einhverjum öðrum að það rífst út á götu, slæst, segir allskonar persónulega hluti og hagar sér frekar illa. Eða svona... sem áhorfandi fær maður gæsahúð fyrir hönd viðkomandi aðila af því að hann/hún er bara airing his/her dirty laundry. Á Íslandi eru allir svo prívat, úff, og ég líka, maður sér það ekki á fólki ef eitthvað er að. Hérna er fólk pirrað, reitt, sorgmætt, grátandi etc. úti á götu! Það er solldið merkilegt fyrir skel-elskandi manneskju eins og mig. Fyrst fannst mér það óþægilegt en svo núna skoðar maður bara, hlustar ef það er áhugavert. hehe. og forðar sér ef það virðist vera eldfimt. hehe.

Mér finnst þetta allt frábært, svo er ég alltaf að sjá pulsuhunda. Málið með þá er auðvitað hvað þeir eru miklar pulsur, með stuttar lappir og sumir eru orðnir gamlir eða feitir (það er hilarious!) og þá fara þeir svo hægt. Það er fáránlega hlægilegt, skakklappast áfram einhvernvegin þannig að maður veltir því fyrir sér af hverju eigandinn tekur þá ekki bara upp til að save them the trouble. Þeir virðast ekki vera byggðir fyrir mikið labb. Ég má passa mig að skella ekki uppúr þegar ég sé þá, finnst þeir svo hrikalega sætir.

Við erum að fara á DMX tónleika á laugardaginn... EEUUUWWW það verður skrítið! Maður er frekar hræddur, því þetta er á BB King's Club á times square and that sucka is smaaaalll. DMX er vís til alls, sorrý en ég vil helst hafa hann bara í búri eða einhvernveginn girtann af ef ég á að vera róleg yfir því að sjá hann live! hehehe. You gotta love him though, hann er DMX. Jájájá. Nóg um hann.

Ég er farin á Sin Sin...
OOH WEE!

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Halló hjartað mitt. Alltaf gaman að lesa bloggið þitt. NY er eins og atferlis labratory. Þar búa þétt saman, hlið við hlið hæstu draumar og mesta ríkidæmi veraldar -og mesta niðurlæging og fátækt veraldar. Ég held að læmingjar (?) í Noregi (?) leysi sama vanda með því að hópa sig saman og hlaupa fyrir björg á ákveðnum tímapunkti. En fólk í NY, aðallega þau sem eru einmanna í "crowdinu", láta sem þau séu eftirsóttust í háværri kokteilveislu.
xxxxPúpps

5:38 AM  

Post a Comment

<< Home